بادام هندی خام عمده ، درختچه یا درخت همیشه سبز از خانواده سماق که به دلیل دانه های خوراکی منحنی خاصی که دارد کشت می شود.
که معمولاً بادام هندی “آجیل” نامیده می شود، اگرچه آجیل واقعی نیستند. درخت بادام هندی اهلی بومی دنیای جدید است اما به طور تجاری عمدتاً در برزیل و هند کشت می شود.
دانه ها، سرشار از روغن و طعم متمایز، معمولاً در غذاهای جنوب و جنوب شرقی آسیا استفاده می شوند و جزء مشخصه غذاهای متعدد مرغ و گیاهی در جنوب هند هستند. در کشورهای غربی آنها را عمدتا به عنوان یک میان وعده غنی از پروتئین با کیفیت بالا مصرف می کنند.
بادام هندی بومی شمال شرقی برزیل است. مبلغان پرتغالی آن را در اواخر قرن شانزدهم به آفریقای شرقی و هند بردند، جایی که در ارتفاعات کم نزدیک به سواحل دریا فراوان شد.
این درخت چوب تولید می کند که در اقتصادهای محلی برای اقلام کاربردی مانند جعبه های حمل و نقل، قایق، و زغال چوب و همچنین برای صمغی شبیه صمغ عربی مفید است. رزین داخل پوسته میوه به عنوان حشره کش و در تولید پلاستیک استفاده می شود.
در طب سنتی نیز اهمیت دارد. سیب بادام هندی به صورت محلی در نوشیدنی‌ها، مرباها و ژله‌ها استفاده می‌شود، اگرچه بیشتر کشت به سمت تولید دانه‌های با ارزش است.
قسمت هایی از بادام هندی باید توسط افراد مستعد با احتیاط نگهداری شود زیرا مربوط به پیچک سمی و سماق سمی است و می تواند در برخی افراد واکنش آلرژیک ایجاد کند.
این گیاه ممکن است به ارتفاع 12 متر (40 فوت) در جایی که خاک حاصلخیز و رطوبت بالا باشد رشد کند. برگ های چرمی به صورت مارپیچی چیده شده و بیضی شکل هستند.
میوه منحنی شکل که یک آجیل واقعی نیست، به شکل یک لوبیا غلیظ بزرگ است و می تواند بیش از 2.5 سانتی متر (1 اینچ) طول داشته باشد. به نظر می رسد که یکی از انتهای آن به زور در یک ساقه متورم گلابی شکل (هیپوکارپ)، به نام سیب بادام هندی فرو رفته است. سیب بادام هندی که یک میوه کمکی است (مثلاً میوه واقعی نیست)، تقریباً سه برابر بزرگتر از میوه واقعی است و مایل به قرمز یا زرد است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.