خوردن میگو پوست کنده راز جوانی ملکه انگلستان بود

میگو پوست کنده و صدف حاوی فسفر و ویتامین D هستند.

مواد مغذی موجود با کلسیم می‌توانند به تقویت استخوان‌ها کمک کنند و متعاقباً خطر شکستگی استخوان و پوکی استخوان را در آینده کاهش دهند.

میگو حاوی تریپتوفان است که گمان می رود باعث تحریک هورمون بهبود دهنده خلق و خو به نام سروتونین می شود.

ترکیبی از محتوای امگا 3 و ویتامین B12 میگو ممکن است عملکرد مغز را بهبود بخشد، آن را تیز و هوشیار نگه دارد و از بیماری آلزایمر جلوگیری کند.

خواص آنتی اکسیدانی قوی آستاگزانتین و اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است اثرات محافظتی و مهاری روی سرطان نشان دهد، بنابراین رشد سلول های سرطانی را کاهش می دهد.

و جالب اینکه فراتر از مصرف آن، محققان اکنون از صدف به عنوان وسیله ای برای کشف بینایی باورنکردنی آنها برای سرنخ هایی در تشخیص سرطان استفاده می کنند.

همراه با ضدآفتاب و سایر اقدامات احتیاطی محافظت از پوست، مکمل آستاگزانتین می تواند با بهبود خاصیت ارتجاعی پوست و ایجاد رطوبت پوست، چین و چروک پوست را کاهش دهد.

آستاگزانتین همچنین می تواند آسیب های پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش (UV) را کاهش دهد و در نهایت خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهد.

اگرچه محتوای کلسترول بالا باعث نگرانی در مورد مصرف میگو شده است، تحقیقات نشان می دهد که واقعاً هیچ ضرری در مصرف آن صدف دوست داشتنی وجود ندارد.

در واقع، میگو به لطف محتوای اسیدهای چرب امگا 3 در واقع می تواند از بیماری قلبی محافظت کند، زیرا شواهد نشان داده است که مصرف میگو می تواند کلسترول LDL (یا “بد”) و تری گلیسیرید را کاهش دهد، در حالی که HDL (یا “خوب”) را افزایش می دهد.

کلسترول میگو همچنین اسیدهای چرب امگا 3 را تامین می کند که به دلیل نقش آن در سلامت قلب و خواص ضد التهابی مشهور است.

در نهایت، شما باید مراقب نوع صدف های مصرفی باشید، زیرا حتی میگوهای صید شده وحشی نیز ممکن است از ترکیبات سمی بالقوه تغذیه کنند.

رگ های خونی متعددی از مغز عبور می کنند و به انتقال و مصرف اکسیژن برای کار مغز کمک می کنند.

با این حال، رگ های خونی مغز حاوی آنتی اکسیدان های نسبتاً کمتری هستند و بیشتر در معرض آسیب اکسیداتیو هستند.

شواهد نشان می‌دهد که آستاگزانتین موجود در میگو، ثبات سلول‌ها و غشای میتوکندری را افزایش می‌دهد و می‌تواند در برابر تخریب عصبی ناشی از استرس اکسیداتیو، مانند بیماری پارکینسون، محافظت کند.

علاوه بر این، یک مطالعه استفاده از آستاگزانتین را به عنوان یک درمان کمکی در برابر بیماری آلزایمر تأیید کرد.